ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Εχασα τον έλεγχο

έχασα το φεγγάρι

Τα χρόνια που γυρεύαμε

ποιός να τα έχει πάρει

Ήμασταν μονάχοι μας

στους απάνω τόπους

Γυρεύαμε τον ίσκιο μας

μέσα στους ανθρώπους

Μες τη πόλη που γυρνάς

και νοιάζεσαι για αλήθεια

Τα πρόσωπα που αγαπάς

πουλάνε παραμύθια

Ασ' τους να γελούν

ασ' τους και να λένε

Εσένα δεν αγγίζουνε

τα δάκρυα που καίνε

Σαν τα πούλια που σχίζουνε

με βία τον αέρα

Κάποιους αναγκάσανε

να φύγουνε πιο πέρα

Τόπο να αλλάξουνε

μέσα στο χειμώνα

Κάπου να αράξουνε

για να γελάνε ακόμα