ΠΟΥΛΙΑ

Κοιτάζοντας στο πέλαγο

Βλέπω τη ψυχή μου

Κοιτάζοντας στο όνειρο

Βλέπω τη ζωή μου

Στο άγριο δάσος

Χαμένος τριγυρνώ

Ψάχνοντας την έξοδο

Απ΄ το κελί μου

Τα πουλιά τρέχουν μόνα στον αέρα

Χωρίς κανένα όριο

Τα πουλιά τρέχουν παίζουν και γελάνε

Και μόνα τραγουδάνε

Χωρίς τα μάτια μας δε ζούμε

Χωρίς αυτά είμαστε τυφλοί

Το είπαν τάχα και τα παιδιά μας

Πως ήταν τάχα φυλακή

Κοιτάζοντας στο πέλαγο

Ψάχνω την αιτία

Κοιτάζοντας στα πέρατα

Βλέπω την ελπίδα

Στο σύμπαν του μυαλού μου

Κολυμπούν

Τα άγνωστα τραινάκια

Του εαυτού μου